دانشکده معماری دانشگاه سیراکیوز که در سال 1873 تاسیس شد ، به طور مداوم در میان بهترین دانشکده های معماری کشور قرار می گیرد. دلایلی که اغلب عنوان می شوند ، دانشکده متعهد و متنوع ما ، تعداد و تنوع تحصیل ما در خارج از کشور و برنامه های مدرک حرفه ای معتبر ملی ما هستند که مهارت های فنی و دانش فرهنگی لازم برای تمرین در یک بازار جهانی به طور فزاینده رقابتی را به دانشجویان ارائه می دهند. .
تجربه استودیو ، در هسته اصلی برنامه های ما ، بر بررسی شدید روند خلاقانه متمرکز است ، که توسط چالش برانگیزترین رویکردهای تاریخ و نظریه در زمینه فن آوری هایی که آینده حوزه ما را آگاه می کند ، پشتیبانی می شود. این دانشکده یک محیط کاملاً نوآورانه را برای آموزش طراحی فراهم می کند که در آن دانش آموزان از ارتباط گسترده یک به یک با بررسی غیررسمی و تعاملات غیررسمی اختصاصی دانشکده بهره مند می شوند.
دانشکده معماری برای آماده سازی دانشجویان برای جهانی که جهانی سازی شکل گرفته است ، ترم های تحصیل در خارج از کشور را در لندن و فلورانس در مراکز دانشگاهی ما که توسط دانشکده معماری تمام وقت کار می کنند ، ارائه می دهد. دانشجویان همچنین این فرصت را دارند که یک ترم را در مرکز فیشر دانشگاه در شهر نیویورک ، یک مرکز پیشرفته در سال 2013 افتتاح کنند. برنامه های تحصیلات کوتاهتر در خارج از کشور در مکانهایی مانند تایوان ، ترکیه ، ژاپن ، چین ، و هند
این مدرسه همچنین پزشکان و مربیان کلاس جهانی را برای تدریس و سخنرانی در پردیس خانه ما به ارمغان می آورد ، همانطور که توسط مجموعه سخنرانیهای بازدید کننده از معماران و طراحان مشهور و برنامه منتقدان بازدید کننده که در آن استادان معتبر بین المللی استودیوهای دانشگاه را هدایت می کنند ، نشان داده شده است. طی دهه گذشته ، شیوه معماری دستخوش تغییر و تحولات شگرفی شده است و معمار را بار دیگر در مرکز برخی از تعیین کننده ترین مسائل زمان ما قرار داده است.
دانشکده معماری نه تنها با این تغییرات همگام نشده است ، بلکه اعضای هیئت علمی ، کارمندان ، دانشجویان و فارغ التحصیلان ما تلاش کرده اند تا با طراحی ساختمانها و شهرهای بهتر ، جهانی بهتر بسازند. ما شما را به بازدید و پیوستن به ما دعوت می کنیم. مایکل صحبت می کند ، دکتری دین ، دانشکده معماری
تاریخچه مدرسه
به عنوان یکی از قدیمی ترین برنامه ها در ایالات متحده ، معماری Syracuse از ابتدای متوسط رشد کرده و به یک رهبر ملی در آموزش معماران آینده تبدیل شده است. این دانشکده دارای تاریخ غنی و برجسته ای است ، از سال 1873 ، سه سال پس از تاسیس دانشگاه سیراکیوز ، هنگامی که معماری به عنوان یکی از دو بخش جدید در کالج هنرهای زیبا توسط جورج کامفورت فیسک ، رئیس کالج جدید هنرهای زیبا ایجاد شد ، که موزه متروپولیتن را در نیویورک تأسیس کرد.
این دپارتمان در ابتدا یک برنامه چهار ساله را به کارشناسی معماری پیشنهاد کرد ، اولین برنامه در نوع خود در کشور. دین فیسک از اساتید گروه نقاشی و کالج هنرهای لیبرال استفاده کرد. وی همچنین سراغ معماران محلی مانند هوراسیو نلسون وایت ، ارشمیدس راسل و وارد ولینگتون وارد رفت و از آنها خواست طراحی معماری را - بدون پرداخت حقوق - آموزش دهند.
اعتماد به معماران محلی برای آموزش رایگان تا حدودی در دهه 1900 ادامه داشت ، بخشی از آن به صرفه بود ، اما همچنین به عنوان یک روش استاندارد که از Ecole de Beaux-Arts در پاریس ، مدرسه عالی معماری جهان ، الگوبرداری شد ، ادامه یافت. این همسویی بخش معماری در کالج هنرهای زیبا تمرکز طراحی را ایجاد کرد که تا امروز ادامه دارد. اولین کلاسهای فارغ التحصیلی معماری کم بود و 74 دانشجو بین سالهای 1900 تا 1922 مدرک می گرفتند. فرانسیس ویپل بیگلو اولین زنی بود که در سال 1898 از مدرسه فارغ التحصیل شد.
هرچه برنامه معماری رشد می کرد ، با یافتن فضای کافی روبرو بود. در طول سالهای آغازین ، اولین خانه کالج هنرهای زیبا در تالار زبانها بود. این دانشکده در سال 1883 به کالج تازه ساخته شده Crouse ، سپس در سال 1908 به Steele Hall منتقل شد و در نهایت به سالن Skocum که در سال 1919 طراحی و طراحی شده بود ، طراحی و طراحی شد. گروه معماری از سال 1902 تا 1934 ، و پروفسور ارل هالن بک از کلاس 1897. با هم ، Revels و Hallenbeck تعدادی از نشانه های برجسته دانشگاه سیراکیوز را طراحی کردند ، از جمله کتابخانه کارنگی ، استادیوم آرچبولد و سالن های بون و لیمن
در دوران پس از جنگ جهانی ، دوره اول ، مدرنیسم اروپا به مدارس معماری آمریکا راه یافت. در حالی که دانشگاه سیراکیوز این روند را تأیید کرد ، آنها همچنان بر آموزش سبکهای سنتی و عملی بیشتر تأکید داشتند. در این دوره دانشگاه دریافت که یک برنامه درسی چهار ساله نمی تواند به اندازه کافی یک معمار را برای تمرین مجهز کند.
در سال 1934 ، Lemuel C. Dillenback از دانشگاه کلمبیا برای تدریس طراحی آورده شد. او به زودی کرسی گروه شد و تحت رهبری او ، یک سال پنجم به عنوان یک پایان نامه ، که شامل نقشه ها و مشخصات ساختمانی بود ، با 184 اعتبار مورد نیاز برای فارغ التحصیلی ، به برنامه درسی اضافه شد. در سال 1937 برنامه تحصیلات تکمیلی در برنامه ریزی و تحقیقات شهری تاسیس شد.
دهه های 1930 و 1940 آغاز خودمختاری برنامه معماری بود. بعد از جنگ جهانی دوم هنگامی که 150 پیشکسوت به برنامه هجوم آوردند ، لحن عملی این مدرسه بیشتر برجسته شد. آنها که از ادامه زندگی و حرفه خود نگران بودند ، در اهداف خود بسیار انگیزه و عملی داشتند. در سال 1957 ، هنگامی که دلنبک بازنشسته شد ، پروفسور D. Kenneth "Doc" Sargent '27 جانشین او شد ، و اصرار بر حفظ عنوان و اقتدار رئیس داشت. بنابراین این مدرسه از دانشکده هنرهای زیبا به موجودی جداگانه تبدیل شد.
سارجنت ، یک تمرین کننده برجسته ، از سال 1930 تدریس را آغاز کرد و برای مدت چهل سال آینده بر برنامه تأثیر عمیقی گذاشت. سارجنت برای حرفه ای بودن و همچنین آموزش گسترده هنرهای لیبرال ارزش زیادی قائل بود. وی معتقد بود كه معماران باید به عنوان رهبرانی آموزش ببینند و در زمان ریاست وی ، یك گزینه شش ساله ایجاد شد كه درجه B. Arch و M. Arch را به وی اعطا می كرد.
اواخر دهه 60 سالها ناآرامی دانشجویان در محوطه دانشگاه سیراکیوز بود که تأثیر خود را بر دانشکده معماری گذاشت. در سال 1969 ، سارجنت از سمت ریاست استعفا داد. یک سری از بازیگران و رئیس موقت و سرانجام جان فیشر جانشین وی شد که فقط چند سال مدرسه را به عنوان رئیس اداره کرد. ورنر سلیگمن ، معمار برنده جایزه ، و اقتدار فرانک لوید رایت و لوکوربوزیه در 1976 به ریاست منصوب شد و مسیر مشخصی را برای دوازده سال آینده تعیین کرد.
با تأسیس برنامه منتقدان بازدید کننده ، سخنرانی ها و مجموعه نمایشگاه ها و تأسیس برنامه فلورانس در سال 1980 ، دید مدرسه و اعتبار بین المللی این مدرسه افزایش یافت. در اواخر دهه 80 ، مدرسه کمک هزینه IBM برای تقریباً نیم سال دریافت کرد - میلیون دلار امکان ایجاد یک آزمایشگاه رایانه ای چند رشته ای در Slocum. در سال 1990 ، سلیگمن از سمت ریاست دانشگاه استعفا داد و به دانشکده بازگشت.
برنامه فلورانس ، که اغلب "جواهر تاج برنامه درسی معماری" نامیده می شود ، بین سالهای سوم و پنجم تحصیلات کارشناسی همچنان نقش استراتژیک دارد. بروس ابی ، رئیس سابق و دانشیار دانشگاه ویرجینیا در سال 1990 به عنوان رئیس منصوب شد. دانشگاه سیراکیوز ، که با یک بحران مالی بزرگ ایجاد شده توسط تغییرات جمعیتی روبرو شده بود ، برنامه های خود را ارزیابی کرد و نتیجه گرفت که از آنجا که دانشکده معماری یک مرکز اصلی کیفیت است ، سزاوار پشتیبانی بیشتر بود. حقوق افزایش یافت ، سالن اسلوکوم ارتقا یافت ، امکانات جدید رایانه ای نصب شد و تحقیقات دانشکده پشتیبانی شد.
دانشجویان معماری با بهترین رتبه های پذیرفته شده توسط دانشگاه رتبه بندی می کنند و رویکرد عملی آموزش ، این دانشکده را به الگویی برای یک دانشگاه تحقیقاتی دانشجو محور تبدیل می کند. ابی در طول دوازده سال تصدی خود ، برنامه معماری را از طریق دوره های بیشتر در علوم انسانی ، انتخاب های بیشتر و تشویق از دیدگاه های متنوع معماری گسترش داد. در سال 2002 ، ابی از سمت ریاست کنار رفت و به تدریس تمام وقت بازگشت. پروفسور آرتور مک دونالد مدرسه را به عنوان رئیس موقت برای دو سال آینده هدایت کرد در حالی که جستجو برای یک رئیس جدید دائمی انجام شد. مارک رابینز در سال 2004 سمت ریاست دانشکده معماری دانشگاه سیراکیوز را به عهده گرفت.
تحت هدایت صدراعظم نانسی کانتور ، این دانشکده و دانشگاه به نیروهای قابل توجهی در شهر سیراکوز تبدیل شدند ، ضمن ایجاد تحریک در کشف مرزهای این دو ، به ایجاد یک محوطه شهری شهری بیشتر و یک شهر متراکم کمک کردند. در این مدت ، یک رئیس دانشکده و مدیر توسعه و ارتباطات برای تأمین نیازهای رو به گسترش مدرسه به ساختار اداری اضافه شدند.
در سال 2007 ، برنامه معماری Syracuse London در مرکز فارادی دانشگاه آغاز شد و در سال 2009 ، برنامه معماری Syracuse در شهر نیویورک در یک فضای استودیویی جدید در میانه شهر منهتن معرفی شد. یک طرح کمک هزینه بورسیه پنج ساله برای ایجاد تنوع بیشتر در دانشجویان ، و همچنین بازدیدهایی از کلانشهرهای بزرگ کشور ، که این ابتکار عمل را تقویت کرده و جغرافیای مدرسه را گسترش داد ، معرفی شد. برای حمایت از تحقیقات و تحقیقات اساتید ، مشارکتهایی با سایر مراکز دانشگاه ایجاد شد.
در سال 2005 ، UPSTATE: یک مرکز طراحی ، تحقیق و املاک و مستغلات در داخل مدرسه به عنوان منبعی برای شهر ، دانشگاه و منطقه ایجاد شد و ابزاری را فراهم می کرد که معماران ، اساتید و دانشجویان به وسیله آن پروژه های واقعی را در سیراکوز کار می کردند. رابینز در سال 2012 از سمت ریاست دانشگاه کنار رفت و پروفسور راندال کورمن از سال 2012 تا 2013 به عنوان رئیس موقت خدمت کرد. در سال 2013 ، مایکل اسپیکس دهمین رئیس دانشکده شد. وی پیش از این رئیس دانشکده طراحی در دانشگاه کنتاکی بود و همچنین مدیر سابق برنامه تحصیلات تکمیلی در موسسه معماری جنوب کالیفرنیا در لس آنجلس است. مایکل به عنوان یک محقق و رهبر در زمینه آموزش طراحی ، بر رویکردهای نوآورانه و ارتباطات بین رشته ای متمرکز بر حل مسئله در دنیای واقعی تأکید دارد. وی در سیراکیوز ، مجموعه ای از کارگاه های آموزشی را در مرکز فیشر دانشگاه سیراکیوز که در شهر نیویورک به تازگی راه اندازی شده است با نام طراحی و سیاست توسعه داده ، برنامه های جدید تحصیلات تکمیلی را معرفی کرده و همکاری های مداوم با دانشگاه ها و مقامات دولتی در تایوان و هنگ کنگ را ایجاد کرده است.